H. Merkezi: Rojava’da ölümsüzleşen TKP/ML üyesi TİKKO savaş generali Nubar Ozanyan’ı mücadele arkadaşı Mustafa Çalışkan anlattı.
“Göğü fethetmeye çıkan kahramanlar‘dan NUBAR OZANYAN dövüşerek güneşe gömüldü!
Yaşam ve ölüm hayatımızın başından itibaren birer parçası. Önemli olan ne kadar yaşadığınız değil, yaşadığınız süreye neleri sığdırabildiğiniz. Ezilmiş, soykırıma uğramış mazlum halkların bağrında çıkan yüzlerce direniş kahramanları tarih yazarak anılırlar.
Soykırıma uğrayan Ermeni’lere mensup sosyalist Hınçak Partisi yöneticisi Paramaz’ın (Matteos Sarkisyan) kendisi ve darağacına gönderilen 19 partili arkadaşı adına idam sehpasında son söz olarak; “Bedenimizi ortadan kaldırabilirsiniz, fakat idealimizi asla. İdealimiz sosyalizmdir. Yaşasın sosyalizm!” haykırarak idama meydan okudular..
Tarihte yok sayılan,inkar edilen Ermeni soykırımı ve katliamı karşısında, eksikliğine rağmen KAYPAKKAYA‘nın devrimci duruşu, TKP/ML saflarında Ermeni Sosyalistleri örgütlendi.. ARMENAK BAKIRCIYAN faşizmin kurşunlarında, NUBAR YALIM MİT’in saldırısında, HRANT DİNK kahpe pusuda katledildiler..
NUBAR OZANYAN; PARAMAZ ve 19 yoldaşlarının, ARMENAK BAKIRCIYAN, NUBAR YALIM ve HRANT DİNK’in mirasını Rojava direnişinde yaşattı. Marx’ın Paris komün için “Komün tüm dünya emekçilerini Fransa’ya ilhak ediyordu “ sözleri, adeta Rojava için de geçerliydi. Dünya sosyalistlerinin kalbi Rojava da atıyordu. Başta Türkiye’li, Kürdistan’lı devrimciler, ilerciler olmak üzere yüzlerce sosyalistler Rojava da İŞİD çetelerine karşı mücadeleye akın ettiler.
NUBAR OZANYAN TKP/ML saflarında yönetici bir Komutan olarak, Rojava da İŞİD çetelerine karşı mücadelenin en önünde savaşarak 14 Ağustos 2017 de dövüşerek güneşe gömüldü.
NUBAR OZANYAN 40 yılı aşkın TKP/ML saflarında aralıksız mücadeleyi sürdürür. O, Paris’in FAKİR’i gün gelir cebinde meteliksiz dolaşır, gün gelir elindeki son kuruşuna kadar paylaşır. Mültecilerin ve her kesimin yardımına koşan güleç yüzlü ve espiri dolu FAKİR.
Örgütlü mücadelenin önemini kavrayarak TKP/ML saflarında örgütlü yerini alır. O adeta bir hamal gibi irili-küçüklü hiçbir görevi küçümsemeden faaliyete koyulur. Partinin en zor anında, bugün Rojava’ya giden yolun başlangıcı olarak 1990-1991 yılında TKP/ML’nin Orta-Doğu Bekaa Vadisinde askeri kampa gönüllü olarak kendisini sunar ve yer alır. Kamp yaşamı boyunca öğrenme azim ve yaratıcılıkta durmak bilmeden yeni şeyler yaratır.
Kampın komünar yaşam koşullarında adeta örnek birisi olarak espiri dolu, güleç yüzlü yoldaşlarına moral olur. Kampın sadece insani boyutu ile ilgilenmez, aynı zamanda yüreği hayvan sevgisi ile dolu, kampın köpekleriyle ilgilenir, onları eğitirdi. Hatta bir seferinde kendisine takıldım “yav Nubar böyle giderse biz herhalde hayvanlar kampı kuracağız” kıs kıs güldü.
Balbek’ten Bekaa’ya dönerken ufak bir köye uğradık. Ermeni’lerin yaşadığı bir köy. Nubar Ermenice sohbete daldı. Sohbet koyulaştı ve TKP/ML’yi köylülere anlatıyordu. Ertesi gün bir araba o köyden Ermeni’ler kampa ziyarete geldiler. Ve ilişki böylece gelişti ve bize çok yardımları oldu. İşte Nubar yoldaşın böyle bir özelliği de var. Arabayla seyahatlerde mutlaka bir kimlik gerekiyordu.
Biz PKK’li dostların kimlikleriyle dolaşıyorduk, Nubar “yoldaş biz niye kendi kimliğimizi yapmıyoruz” deyince, dikkate alarak 5 dilden parti ismi ve kırmızı renk üzerine sarı yıldızı koyarak TKP/ML kimliğini çıkarttık. Nubar çok mutlu olacakki “ha şöyle yoldaş ya, şahane, bizim de bir kimliğimiz var”.
Ben yine takıldım Nubar’a “ne yani Nubar yoldaş biz kimliksizmiyiz ki” tebessümle güldü. NUBAR yoldaş askeri kampın, gülü, morali ve neşesiydi..
İşte bu başlangıç Nubar yoldaşı Dersim’e taşıdı. Rojava’ya taşıdı. Onu Rojava’nın askeri komutanı Olarak İŞİD çetelerine karşı Rojava devrimini koruyarak ölümsüzleştirdi. NUBAR, için ne yazılsa az.
Onu ve 40 yılı aşkın mücadelesini, alçak gönüllüğünü, sevecen güleç yüzünü, komutanca duruşunu yapraklar arasına sığdırmak mümkün değil. Onun pratiği mücadelesi ve duruşu zaten yeteri kadar kendisini anlatıyor.
NUBAR OZANYAN, Marks’ın Paris komünarları için dediği gibi “GÖĞÜ FETMEYE ÇIKAN KAHRAMANLAR” dövüşerek güneşe gömüldüler!”
