Mayıs ayında,
Neşterle söküp atarken umudumuzun bir parçasını,
Ve mezarda anarken seni
Selem olsun
Gelecek güzel günlere,
Pırıl pırıl Mayıs ve Nisan güneşine
Selem olsun.
Dersim dağlarında yerlerini alanlara,
Çorumda seni layıkıyla ananlara,
Selam olsun.
19 Mayıs Pazar yüzlerce kişi toplandı senin doğduğun ve büyüdüğün köyde.
Ardıllıların senden devraldığı bayraklarını senin mezarının karşısında daha daha yükseğe kaldırarak bir kez daha seni anlattı faşizmin cellâtlarına.
Bir kez daha senin ölmediği seni 40 yıldır öldüremediklerini anlattı kurulan barikatlara. Yüzlerce insan seni andıklarını seni sahiplendiklerini haykırdı hep bir ağızdan. 41 yıl önce senin başlattığın bu uzun yürüyüşü andırıların kar, boran, tipi, demeden fırtınalı yürüyüşlerde ve Çorum’da seni kitlesel anarak gösteriyoruz.
Çorumda senin büyüdüğün topraklarda olmak!!
Herkes arabalarda inip köyün içine doğru yürüyüşe geçti. Herkeste ve herkesin gözlerinde aynı heyecan aynı kararlılık vardı. Herkes toplandı köy meydanında. Ardıllıların halkla zulmedenlerin üstüne, seni rehber edinerek karanlığı yırtarak senin izinden yürüyor.
Artık; 40. yılında Kaypakkaya’yı daha güçlü anmanın zamanı gelmişti. Köyden mezarlığa doğru yürümeye başladık. Herkesin yüzünde aynı fotoğraf karesi. Gözler, yürüdükçe yaklaşan yoldaşın mezarına bakıyordu. Bakan gözlerimiz dilleniyor ve akan yaşla karışarak “ seni anmak onudur seni anmak yaşamaktır ve seni anmak savaşmaktır bu gün olduğu gibi” sözlerini haykırıyordu. Yürüyüş boyunca flâmlarımız daha daha yükseğe kalktı ve yumruklarımızı daha bir kararlılıkla sıktık.
Senden öğrendik, cesareti, korkmamayı, direnmeyi
Mezarın girişinde yoldaşı 40 yıl önce katledenler barikatlar kurmuş. Senin ardalılarını bekliyorlardı. Arama yapmak istediklerini söylediler. Ama nafile 40 yıl önce nasıl ki senden bir kelime bile alamdılarsa bugünde senin ardalılarını durdurmaya güçleri yetmedi. Durdurmak istediler ama yüklendik barikatlara faşizmin cellâtlarının üstüne. Yıktık barikatları senin mezarının başında seni layıkıyla anmak için. Barikatları yıkarken haykırdı diller “Kahrolsun faşist Kemalist diktatörlük” diye. Durduramadılar bizleri ateş açtılar ama yinede durduramadılar. Korkmadan, ellerindeki silahlara bir an bile aldırmadan yürüdük kolluk güçlerinin üstüne.
Senden öğrendik cesareti senden öğrendik korkmamayı direnmeyi. Bizler senden öğrendiklerimizi her daim hayata geçireceğiz senin bıraktıklarını günümüz koşullarıyla bütünleştirip süreci öreceğiz.
Çünkü biz Partizan’larız!!
Bizler bir kez daha gördük ki devlet İbrahim’in güncelliğinde ve İbrahim’in ardalılarından tir tir titremekte. Hala korkmakta elbette ki bunun nedeni çok basit 40 yıl önce öldürdüklerini sandıkları İbrahim Kaypakkaya bu gün dağda, sokaklarda, barikatların arkasında en ön saflarda hala yaşamakta.
Önder yoldaşı katledenler, bugün yoldaşlarımızı tutuklayanlar sanmasınlar ki bizi yıldıracaklarını, bizim yenileceğimizi. Bizler çorumda ki her fotoğraf karesin de gördüğümüz gibi bir deniz misali çağlamaktan vazgeçmiyoruz. Çünkü bizler 41 yıl önce atılan tohumların mirasçılarıyız, çünkü biz 90 gün işkence hanelerde direnen, bu tarihe adını kanla yazdıran Kaypakkaya’nın ardılılarıyız, çünkü biz Partizancılarız. Çünkü Bizler 2013 1 Mayıs’ında en ön saflarda olan, bugün de çorumu yer gök Partizan yapan 41 yıllık geleneğin 40 yıldır yeşeren İbrahim’in ve toprağa düşen İbrahim’lerin yoldaşlarıyız.
Vazgeçmeyeceğiz bu kavgadan
Bizler biliyoruz ki Kaypakkaya’yı andığımız için bizlere tekrar tekrar soruşturmalar açılacak, cezalar yağdıracaklar.
Belki dikenler kanatacak gün boyu ellerimizi, beklide serseri bir kurşun yeşerecek yüreğimizi, belki de zamansız bir günde zamansız bir anda ölüm çalıverecek kapımızı, fakat çekmeyeceğiz ellerimizi dikenlerden, korkmayacağız gecelerden, biz ayrı düşşekte birbirimizden vazgeçmeyeceğiz bu kavgadan aynı senin yaptığın gibi İBRAHİM KAYPAKKAYA YOLDAŞ.
