GüncelPusula

Sinan ve Rıza’ya… Yoldaşlığın sembolü yoldaşlara…

Kış uykusuna uyuyan doğaya ilk müjdeyi cemre verir. İlk düşen cemre ile birlikte havanın ısınmasıyla buzlar çözülür. Doğa suyunu emer canlanır, yaşam olur can katar tabiata doğaya. Tomurcuk tohumlar inadına filizlenir, çiçekler açar. Bahar olur yaşam yenilenir, yeni yaşam olur.

Doğa ile insan birbirine bağlıdır. Doğanın yenilenmesi gibi insan da yenilenerek canlanır, yaşamını etkin kılar. Doğa ile insan arasındaki güçlü bağı en iyi hisseden gerilladır. Gerilla doğayla içiçedir ve doğa yaşamına benzer yaşamı. Gerilla, yaşamını sürekli yeniler ve canlı kılar. Yenilenmeyen gerilla koşullara mahkum olur. Savaşta nasıl ki sürekli bir taktik yenilik başarılara yol açıyorsa, kendini yenileyen gerilla da düşman karşısında ideolojik politik askeri başarılar elde eder. Bu yüzden gerilla sürekli yenilenmeyi gerektirir. Gerillaya ilk katılan bir yoldaşın yaşamını yenilemesinin ilk işareti sorularıdır. Sorularla cevap bulur, cevap olunur, adım adım yaşamını değiştirir, yenilenir. Yaşamını anlamlandırır. Yaşam eğer anlamla buluşursa yaşanılır ve sürdürülür. Sınıflı toplumlar tarihinde ezilenlerin tarihini bugün dağlarda yeniden yaratıp anlamlandıran binlerce devrimci kadın ve erkek var. Yaşam arayışını cüret ve cesaretle sürdürüp yaşam anlamına ulaşan yoldaşlarımız bizlerin en büyük değerleri ve yol göstericilerimizdir. Bizler ancak onların yolunda ilerlersek onlara layık olabiliriz. Onlar sınıfsız topluma giden yolumuzda bizlere ışık tutanlarımızdır.

Aramızdan ayrılmaları yüreğimizi ne kadar acıtırsa acıtsın bu acıyı düşmana karşı kin öfke ve intikama dönüştürmek ve düşmanın yüreğinde kızgın bir alev olarak düşmanı yakmak gerekir. Aramızdan ayrılan yoldaşlarımızı yeni yaşamla buluşturmak bizlerin elindedir. Yoldaşlarımızın anılarını, her anını, her yerde yaşatmalı, onların hayallerini gerçekleştirmeliyiz. Yoldaşlarımızın bizlere emanet bıraktıkları hedeflerini yerine getirmeli ve onları tamamlamalıyız. Tıpkı aramızdan ayrılan yoldaşlarımız gibi. Onlar nasılki kendilerinden önceki yoldaşların ardılları oldularsa bizlerde onlara ardıl olma bilinciyle hareket etmeliyiz. Aşkın, Bakış, Sinan, Rıza, Orhan, Tuncay, Hakan ve henüz adını öğrenemediğimiz üç yoldaş gibi olmalıyız. Aliboğazı şehitleri, Sinan ve Rıza yoldaşlardan öğrendiler ve yaşamlarını canlı kıldılar.

Sinan ve Rıza yoldaş örgüte bağlılığın ve emeğin sembolüydüler. Yoldaşlığın en güzel örnekleriydiler. Yoldaşlığını pratikleriyle uygulayanlardı. Düşmanın nokta baskınında yoldaşların çemberden çıkmasını sağlamak için, düşmanla çatışarak şehit düştüler ve yoldaşların o çemberi yarmasını sağladılar. Soluksuz nefes nefese, yaşama yaşam kattılar…

Gerilla yaşamı sürekli bir yenilenmedir demiştim. Rıza yoldaşın yaşamı tam da bunu ifade ediyordu. Rıza yoldaş ilk gördüğüm an gibi hafızamda capcanlı duruyor. İlk karşılaşmamız bir dere kenarında patikadaydı. “Merhaba yoldaş” deyip yoldaş sıcaklığıyla kucaklaştık. Rıza yoldaştaki o heyecan, yoldaşça gülüşlerine yansıyordu. Beraber noktaya çıkacaktık, hepimizde sırt çantaları vardı kimimizin ağır kimimizin hafifti. Rıza yoldaş kadın yoldaşın çantasını uzun bir ısrar sonucu aldı, kendi çantası hafif olduğu için kadın yoldaşla değiştirdi. Noktaya vardığımızda yokuş çıktığımız için biraz yorulmuştuk, nefes nefese kalarak kendimizi noktaya attık. Biraz dinlendikten sonra Rıza yoldaşın soruları başladı.

“Yoldaş çantalar hep ağır mı olur?”

Kadın yoldaş ise “evet yoldaş ağır olur” diye cevap vermişti.

Yoldaşlar birbirine göz kırparak Rıza yoldaşa şaka yapacaklardı.

Rıza yoldaş: “Peki çatışmada nasıl hareket edilir bu çantaların altında, çantaları bırakıyor muyuz?”

Kadın yoldaş da “Hayır bırakmıyoruz düşmana değerler bırakılmaz önce çatışıyoruz, sonra çantaları alıp gidiyoruz.”

Rıza yoldaşın taşıdığı çanta ağır olduğu için çok aklına yatmamıştı. Sonra “yoldaş çanta çok ağır, bunun altında hareket edilmez, hafifletilemez mi” gibi soru ve düşüncelerini belirtmişti. Kadın yoldaş, “Rıza yoldaş her zaman çantalarımız böyle ağır olmaz bugüne özgüdür. Çatışmalarda zorunlu kalındıysa örgütsel malzemeler dışında bırakmak zorunda kaldık” diyerek bazı pratiklerden örneklerle anlatıyordu.

Rıza yoldaş, kadın yoldaşlara daha özel ve hassas yaklaşıyordu. Aynı zamanda değer veriyor ve önemsiyordu. Aynı yaklaşımı köylere gittiğimizde, kadınlara karşı da aynıydı. Köydeki erkeklerle kadın erkek eşitliği erkek egemen anlayışlar üzerine muhakkak sohbet ederdi. Erkekleri eleştirirdi. Köylerde kadınların yaşamlarını dinlediğinde ya da birebir bir olumsuz erkek egemen anlayışla karşılaştığında, noktaya geldiğinde muhakkak anlatır bunun değişmesi gerektiğini söylerdi. Ve değiştirileceğine inanıyordu. Köydeki analara yardım etmesi anaların üzerinde ayrı bir etki bırakmıştı. Duruşuyla halkın sevgisini kazanmıştı.

Rıza yoldaşın yoldaşlar içerisinde ayrı bir yeri vardı. Sürekli sorgulayan tartışan aynı zamanda pratiğiyle yapan bir yoldaştı. Yoldaştaki sorgulama yanı güçlüydü. Azla yetinmeyen daha iyi nasıl olabiliriz, üzerinde kafa yoran bir yoldaştı. Birçoğumuz eleştirme sorgulamada tutukken Rıza yoldaş ön açıyordu. “Neden biz daha iyisini yapmayalım ki, bu gücümüz var” diyordu. 

O, yoldaş canlısıydı, herkese ayrımsız eşit yaklaşırdı. Yoldaşları sorar haber gönderir, selam gönderir, yoldaşların sevinçlerine ve üzüntülerine ortak olurdu. Onunla yoldaşlık yapmak hiç yalnız kalmamaktı, bir dağ gibi hep yanımızdaydı. Sadeliğinden ve temizliğinden birşey kaybetmeyen bir koca dağ, her zaman yoldaşlığına yaslanacağımız biriydi. Yoldaşlığına saygı duymaktan emeğine saygı duymaktan kendini alamazdı kimse.

Sinan yoldaşta da benzer güçlü yanlar vardı. Rıza ve Sinan yoldaşlar birbirleriyle ilişkileriyle de maddi ve manevi anlamda gerillaya güç katan güç veren, nerede en zor görev varsa orada hazır bulunan yoldaşlardı.

Aramızdan ayrılalı bir yıl oldu. Yokluklarını aramıyorum her sıkıntılı durum olduğunda, yoldaşların bıraktıkları yeni yaşamın özü fotoğraf karelerindeki gülümsemelerine ortak oluyorum. Onların güçlü pratikleriyle geleceğe yol alıyorum, yol alıyor yoldaşları.

6 Mayıs’ta cemre olup toprağa düşen Sinan ve Rıza yoldaşların anıları önünde saygıyla eğiliyorum.  

 

Bir yoldaşı

Daha fazla göster

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu