H. Merkezi/Çeviri: Hindistan devriminin başlangıç noktası olarak görülen Çaru Mazumdar önderliğindeki Naxalbari Köylü Ayaklanması’nın üzerinden 50 yıl geçti. Tüm büyük ilk’ler gibi bu ayaklanma da sonrasında gelişen süreçte hep ilk çıkış noktası oldu. Bugün Hindistan Komünist Partisi (Maoist) önderliğinde yürütülen Halk Savaşı da Naxalbari ayaklanmasının devamı olarak görülmektedir. Aşağıda çevirisini yaptığımız makale de, o dönemin revizyonist partisi Hindistan Komünist Partisi içindeki devrimcilerin Halkın Günlüğü gazetesinde çıkan değerlendirmesidir.
Hindistan toprakları üzerinde bahar gök gürlemesi yankılandı. Darjeeling bölgesindeki devrimci köylüler bir isyan başlattı. Hindistan Komünist Partisinin devrimci bir grubunun önderliğinde devrimci köylü silahlı mücadelesi başlatıldı Hindistan’da. Bu, Hindistan halkının devrimci mücadelesi için muazzam öneme sahip bir gelişmeydi.
Birkaç ay içinde, bölgede Hindistan Komünist Partisi önderliğindeki köylü kitleleri, modern revizyonizmin prangalarını parçaladı, onları sınırlayan ayakbağlarını paramparça etti. Çiftlik sahipleri ve toprak ağalarından ürünü, toprağı ve silahlarını aldı, yerel tiranları ve aşağılık seçkinleri cezalandırdı ve kendilerini bastırmak için gönderilen gerici asker ve polisleri pusuya düşürdü. Böylece silahlı devrimci köylü mücadelesinin muazzam gücünü göstermiş oldular. Tüm emperyalistler, revizyonistler, çürümüş yetkililer, yerel tiranlar ve aşağılık seçkinler, gerici asker ve polis, onları çöpe atmaya karar vermiş olan devrimci köylülerin gözünde birer hiçtir. Yapılan şey, tamamen doğru olandı ve Hindistan Komünist Partisinin devrimci grubu bunu en iyi şekilde yerine getirdi. Darjeeling bölgesindeki Hindistanlı köylülerin bu devrimci fırtınasını, dünyanın tüm diğer Marksist-Leninist ve devrimci halkları gibi Çin halkı da selamladı.
Hindistanlı köylülerin isyan etmesi ve Hindistan halkının devrim yapması kaçınılmazdı, zira gerici Kongre yönetimi onlara başka bir şans bırakmamıştı. Kongre yönetimindeki Hindistan sözde bağımsızdı, fakat gerçekte yarı-sömürge, yarı-feodal bir ülkeden başka bir şey değildi. Kongre yönetimi, Hindistan feodal prenslerinin, büyük toprak sahiplerinin ve bürokrat-komprador kapitalistlerinin çıkarlarının temsilcisiydi. İçeride, Hindistan halkına zulmederek kanını emerken, uluslararası alanda Hindistan’ın ulusal zenginliklerini büyük çapta peşkeş çekerek yeni patronları, ABD emperyalizmine ve onun bir dizi suç ortağına, Sovyet revizyonizminin yönetici kliğine ve bunlara ek olarak eski Britanya emperyalizmine hizmet etmiştir. Bu nedenle emperyalizm, Sovyet revizyonizmi, feodalizm ve bürokrat-komprador kapitalizmi, başta işçi ve köylü ezilen kitleleri olmak üzere, Hindistan halkının sırtında dağ gibi birer yük halindeydi.
Kongre yönetimi Hindistan halkı üzerindeki baskı ve sömürüyü yoğunlaştırmış ve son yıllarda ulusal ihanet politikalarını yaşama geçirmişti. Açlık, ülkeyi tüm yıl boyunca kasıp kavururken tarlalar, açlıktan ölen insanların cesetleriyle kaplanmıştı. Hindistan halkı, özellikle de Hindistanlı köylüler için hayatta kalmak imkansız bir şeydi. Darjeeling bölgesinin devrimci köylüleri ayaklanma ve devrimci şiddeti başlattı. Bu, Hindistan çapında yüz milyonlarca insan tarafından başlatılan devrimci şiddetin başlangıcıydı. Hindistan halkı, sırtlarındaki bu büyük dağları fırlatıp atacak ve tam özgürlüklerini kazanacaklardı. Bu, Hindistan tarihinin, dünya üzerinde hiçbir gücün engelleyemeyeceği eğilimiydi.
Hindistan devrimi hangi yolu izlemeliydi? Bu, Hindistan devriminin başarısını ve 500 milyonluk halkın kaderini derinden etkileyecek temel soruydu. Hindistan devrimi, köylülüğe dayanan, kırsal kesimde üs bölgeleri oluşturan, uzun süreli silahlı mücadelede ısrar eden ve kırsal kesimleri, şehirleri kuşatmak ve sonuç olarak ele geçirmek için kullanan yolu kullanmalıydı. Bu Çin devrimini zafere taşıyan, tüm ezilen ulus ve halkların devrimini zaferle taçlandırabilecek olan Mao Zedung’un yoluydu.
Önderimiz Başkan Mao’nun 40 yıl önce ifade ettiği gibi: “Yakında Çin’in orta, kuzey ve güney eyaletlerinde yüz milyonlarca köylü, ne kadar büyük olursa olsun, hiçbir gücün durduramayacağı güçlü bir fırtına gibi, bir kasırga gibi çok ani ve şiddetli bir şekilde ayaklanacaktır. Onlar, kendilerini bağlayan engelleri parçalayacaklar ve kurtuluşa giden yolda hızla ileri atılacaklardır. Bütün emperyalistleri, savaşağalarını, yiyici memurları, yerel tiranları ve mütegallibeyi mezara göndereceklerdir.”
Başkan Mao, çok uzun zaman önce halk devriminde köylü sorununun çok büyük önem bir yer tuttuğuna işaret etmişti. Köylüler emperyalizme ve onun uşaklarına karşı ulusal-demokratik devrimde temel gücü oluştururlar; ve proletaryanın en güvenilir ve kalabalık müttefikidir. Hindistan, çoğunluğu köylü olan 500 milyonluk nüfusuyla yarı-sömürge, yarı-feodal büyük bir ülkedir ve köylülük bir kez uyandı mı, devrimin yenilmez bir gücü haline gelecektir. Köylülükle birleşerek Hindistan proletaryası ülkenin büyük kısmını kaplayan kırsal kesiminde deprem niteliğinde değişim yaratacak ve halk savaşının heyecan verici ruhu içerisinde güçlü düşmanını yenecektir.
Hindistan devriminin spesifik doğası da, Çin devrimi gibi, silahlı karşı-devrime karşı silahlı devrimci savaştır; Silahlı mücadele Hindistan devrimi için doğru olan tek yoldur; bundan başka bir yol yoktur. “Gandizm”, “parlamento yolu” ve benzeri çöpler, Hindistan yönetici sınıflarının halkı felç etmek için kullandığı afyonlardır. Sadece şiddete dayalı devrime güvenerek ve silahlı mücadele yolunu tutarak Hindistan kurtarılabilir ve Hindistan halkı tam özgürlüğünü kazanabilir. Özel olarak, köylü kitleleri cesaretle ayağa kalkmalı, silahlı gücünü oluşturup geliştirmeli, devrimci güçlerden sadece geçici olarak güçlü olan emperyalistlerin ve gericilerin silahlı baskısına darbe indirmelidir. Bunun için de Başkan Mao tarafından geliştirilen halk savaşının esnek strateji ve taktiklerini bir bütün olarak uygulamalı ve adım adım devrimi zafere ulaştırmak için uzun süreli silahlı mücadelede ısrar etmelidir.
Çin devriminin karakteristik özellikleri ışığında, büyük önderimiz Başkan Mao, kırsal kesimlerde devrimci üs bölgeleri inşa etmenin önemine işaret etmiştir. Başkan Mao emperyalizm ve uşaklarını yenmek için bize şunları öğretmiştir: “devrimciler için, şehirleri kırsal bölgelere saldırmak için kullanan korkunç düşmanlarına karşı savaşmak için geri kalmış köyleri gelişmiş, birleştirilmiş üs bölgelerine, devrimin büyük askeri, politik, ekonomik ve kültürel kalelerine çevirmeleri zorunludur. Sadece bu şekilde parça parça uzun süreli bir mücadele yoluyla devrimin zaferi tamamlanabilir.”
Hindistan, büyük topraklara sahiptir; gericilerin zayıf olduğu kırsal kesimleri devrimcilerin rahat bir şekilde hareket edebilmelerine olanak sağlayan geniş alanlardır. Hindistan proleter devrimcileri Marksizm-Leninizm, Mao Zedung düşüncesinin devrimci çizgisine bağlı kaldığı, büyük müttefikleri köylülere dayandığı sürece, geniş geri kalmış kırsal alanlarda gelişmiş devrimci üs bölgeleri kurmayı ve yeni tipte bir halk ordusu inşa etmeleri mümkün hale gelir. Zorlukları ve tüm ayrıntıları ne olursa olsun Hindistanlı devrimciler bu türden devrimci üs bölgeleri inşa etme sürecini deneyimleyebilir, tecrit edilmiş noktalardaki bu tür bölgeleri genişletebilir, küçük bölgeleri büyültebilir, tek bir gelişmeyi dalgalar haline getirebilir. Dolayısıyla bu şekilde şehirlerin kırsal alanlardan kuşatılması durumu, Hindistan devrimine son olarak köy ve şehirlerin ele geçirilmesinin ve ardından tüm ülke çapında zaferi kazanmanın yolunu açacaktır.
Hindistan gericileri Darjeeling’deki köylü silahlı mücadelesinin gelişiminden paniğe kapılmışlardır. Kendileri için felaketin eli kulağında olduğunu hissetmişlerdir ve Darjeeling’deki köylü ayaklanmasının “ulusal bir facia”ya dönüşeceğinin alarmını vermektedirler. Emperyalizm ve Hindistanlı gericiler bu köylü silahlı mücadelesini daha başlangıç aşamasındayken bastırmak için binlerce yol denemektedir. Dange hain kliği ve Hindistan Komünist Partisi’nin revizyonist liderleri büyük sömürüleri için HKP içindeki devrimcilere ve devrimci köylülere kara çalmaya ve saldırmaya çalışıyor. Batı Bengal’deki sözde “Kongre karşıtı” hükümet, Darjeeling devrimci köylülerinin kanla bastırılmasında gerici Hindistan hükümetinin yanında yer almaktadır. Bu, bir kez daha kanıtlamaktadır ki bu hainler ve revizyonistler ABD emperyalizminin, Sovyet revizyonizminin ve onların uşağı Hindistan büyük toprak ağaları ve burjuvazisinin av köpekleridir. “Kongre hükümeti karşıtı” dedikleri şey, toprakağalarının ve burjuvazinin aracı olmalarından başka bir şey değildir.
Fakat emperyalistlerin, Hindistan gericilerinin ve modern revizyonistlerin baskı ve baltalamakta işbirliği yapmalarının önemi yoktur, Hindistan Komünist Partisi içindeki devrimciler ve Darjeeling’deki devrimci köylülerin yaktıkları silahlı mücadele meşalesini söndüremeyeceklerdir.
“Tek bir kıvılcım tüm bozkırı tutuşturabilir.” Darjeeling’deki kıvılcım bozkırı tutuşturdu ve tüm Hindistan çapında alev alev yanacaktır. Devrimci silahlı mücadelenin büyük fırtınası Hindistan’ı baştan sona süpürecektir. Hindistan devrimci mücadelesi her ne kadar uzun ve dolambaçlı yollardan geçecek olsa da, Marksizm-Leninizm, MZD’nin önderliğindeki Hindistan devrimi muzaffer olacaktır.
