Kısa bir yaşamda savaşçı bir partinin sadece sempatizanı, faaliyetçisi olmanın yetmediğini anladığın anlardan biri.
Kalbimizin attığı coğrafya, ülkemiz ve dünyanın birçok bölgesinde baskı ve şiddete karşı silahlı mücadelenin hala hükmünü koruduğu gerçekliğinden hareketle fark edilmeden uzaklaşılan savaşa yakınlaşma isteğine bir özeleştiri mahiyetinde ele alarak kleşi seçme zamanı …
Bu durum elbette genele dair bir sorunmuş gibi ele alınmamalı…
Savaşa yakınlaşma isteği ile aslında uzaklaştığını fark etmemek olarak ele alabileceğimiz ve hatta sürekli halk savaşını yükselteceğiz sloganlarına da atfen proletarya partisinin ve mücadelenin içinde veya dışında ama sürekli legal çalışmalardan hızlı bir geçişle soğuk demirle tanışma hikayesi olarak kısa ama içten bir yazı olması dileğiyle …
Mekansal uzaklığın, tutsaklığın ya da ölümsüzlüğün asla hüküm süremediği bir coğrafya komünist partisi…
Uzun bir bekleyişin ardından gitme zamanının gelmesi ile anda ya da sonrasında yaşanan duyguları adlandıramadığın bir yolculuk başlar. Yorucu ama sonunda gittiğin yerde sıcak karşılanacağın düşüncesinin tüm yorgunluğunu aldığı günlerin ardından isminin yoldaş olduğunu bildiğin daha önce hiç tanımadığın birinin seni almasını beklemek…
Sanki hiç geçmeyen bir zaman duygusu ile beklemek. Nasıl davranacağını kestiremeden beklemek…
…
Ve sıcacık bir “iyi misin yoldaş?” cümlesi ile kalabalığın arasından tanışmaya çalışma çabası, tarifsiz anlardan sadece ilkiydi. Çünkü yolculuk bitmemişti daha sımsıkı sarılacak yoldaşlar vardı. Saatler süren yolculuk, merak edilenlerin karşılıklı konuşması ile devam etti. Yoldaşlara varılarak tüm yorgunluk bitti.
Savaşın içinde olduğunu düşünüp aslında dışında olduğunu fark etmeden silahlı mücadele propagandası yaparak savaştan “uzaklaşmak”…
Çemberin içinde olduğuna inanırken aslında “dışında” öldüğünü anladığın o an. Nasıl olur da savaşçı bir partinin savaşçısı silahlara şaşkın bakışlar atar …
Silaha şaşkın bakış, ona nasıl davranacağını çözememeyi beraberinde getirdi. Artık silaha şaşkın bakışlar atmak olmazdı.
Kimse silahı çok sevdiği için kullanmaz. Silah, olmayanı oldurmak için. (Bir TKP-ML TİKKO gerillası)
