İstanbul: Uzun yıllardır taraftarımız, okurumuz olan ve aynı zamanda Munzur Çevre Derneği yönetiminde bulunan Yusuf Opuz 21 Ekim günü yaşamını yitirmiş; bizler de Partizan okurları ve MÇD üyeleri olarak ailesini yalnız bırakmayarak yanlarında olmuştuk. Opuz’un cenazesini İstanbul-Alibeyköy’de cemevinden memleketi Dersim-Pulur’a da yine yalnız bırakmadık ve onunla birlikte Dersim’in yolunu tuttuk.
Oldukça paylaşımcı bir insan olan Yusuf yoldaş, 2 seneye yakın bir süre felçli bir şekilde yaşamını sürdürmeye devam ediyordu. Buna rağmen bizi her gördüğünde, tüm yoldaşları sorar, ne tür ihtiyaçları olduğunu merak ederdi. Biz de tüm yoldaşlarımın ona selam gönderdiğini ve kendisine iyi bakmasını istediğimizi söylerdik. Belki de onun devrim mücadelesine verdiği değeri en çok hasta yatağında dillendirdiği şu sözlerden anlayabiliriz: “Pisi pisine ölüp gideceğim. Baksana felç oldum, size yararlı bir yoldaş olamadım!” Biz de onun verdiği değerin, çabalarının asla bizim nezdimizde boşa olmadığını anlatırdık ona… O an tebessümlü bir şekilde bana sarılırdı bizlere…
Yoldaşı defnettikten sonra aynı bölgedeki kendi köyüme gittim. Orada duydum ki Dersim-Pulur ilçesine bağlı Şahverdi köyünde yaşamını yitiren üç gerilla da bizim yoldaşmış. Sonra düşündüm; Yusuf yoldaş, çok değer verdiği TİKKO gerillaları ile aynı tarihte yaşamını yitirmişti. Onlar devrim ve demokrasi mücadelemizin sayfalarına emekçi ve savaşçı şehitlerimiz olarak geçecekti ve biz hem bu halk savaşçılarını hem de mücadele emekçisi yoldaşımızı asla unutmayacaktık!
(İstanbul’dan bir Partizan okuru)
