Her 8 Mart’ın ardından tartışma konusu olan başlıklardan biri de, kadın ve LGBTİ+ların 8 Mart eylemlerinde taşıdıkları döviz ve pankartlarda yazanlar ve atılan sloganlar. Herkes (ama gerçekten herkes) bunlar üzerinde yorum yapıp, kimileri ikiyüzlü “ahlak” üzerinden, kimileri “solculuk”, kimileri “dini” açıdan yorum yapıp, hakaret ediyor, linç ediyor. Kadınların ve LGBTİ+ların sözüne, kimliğine, fikrine, taleplerine, isteklerine vs. saldırı ve taciz içermesi, kendilerine hak gördükleri bu “yorumları” gayet özgürce kullanmalarını engellemiyor. Kadın ve LGBTİ+lar bu yorumları çok mu ciddiye alıyor? Sanmıyoruz ama yine de birileri “doğru yolu” göstermekten geri durmuyor, öğretmenlik mesleğini icra etmekten imtina etmiyor… Herkesi kendileri gibi düşünmeye, kendi istedikleri bir dünyaya uygun hale getirmeye hevesli ve çoğunluğu erkeklerden oluşan bu linçci çok bilmişlerin kadınların ne istediklerini dahi anlamaktan çok uzak olduğu söylenebilir. Ve tabii kadınların ne istediği umurlarında olmayıp, kendi çizdikleri hat içinde “günün anlam ve önemine uygun” sloganların belirlenmesini dayattıkları da…
Kadınlara ithaf edilmiş bir “gün”de, kadınların bu kadar linç yemesi kadın mücadelesinin nasıl da hayati olduğunu gösteriyor diğer yandan.
Kadın ve LGBTİ+’ların istediklerini ve nasıl dile getirdiklerini dile dolayan etkileşim meraklısı “yorumcular” okuduklarını anlamaktan ve doğru düzgün yorumlamaktan aciz bir şekilde had bildiriyorlar. Oysa kadınlar içlerinden geldikleri gibi, patriarkaya yaratıcı bir şekilde dile getiriyor isyan ve öfkelerini. Ve hangi kelimelerle ifade edilirse edilsin, politik bir içerik ve hedef taşıyor. Dar kalıplara sıkışmış anlayışların anlamaması gayet normal! Bu isyanımızı, öfkemizi, cüretimizi, umursamazlığımızı, kız neşemizi, çığlığımızı ve de kahkahalarımızı anlamalarına şaşırmıyoruz!
Biz unutmayalım diye not düşelim buraya, bakalım bu 8 Mart’ta neler demişiz?
“Umutsuzluğa kapılırsan bu kalabalığı hatırla”, “İsyanımızın rengi aydınlatacak geceyi”, “Umutsuzluğa kapılırsan isyanı kuşan”, “Devrim kadının şanındandır”, “Devrimi dişi kuş yapar”, “Kalanların gidenlere borcudur mücadele”, “Ben bu sene karar verdim, kuş olup gökte uçmaya”, “Eğer sıradaki bensem, anneme sarıl, bu şehri yak”, “Her dilde yan yana verdiğimiz mücadele, sizin ırkınızdan üstündür”, “Omzumuzda dünyanın yükü, belleğimizde dokuma işçileri, bilincimizde özgürlük mücadelesi”, “Dünyanın bütün polisleri bir araya gelip haykırsa, fısıltımızı bile bastıramazlar”, “Kızlar, biz direnirken çok güzeliz”, “Her yerdeyiz, erkek egemenliğini yeneceğiz”, “ ‘İşsizliğin nedeni işgücüne katılan kadınlar’ diyen bir Maliye Bakanımız var. Gerisini siz düşünün”, “Anneden kızına kader değil direniş kalır”, “Annemin çeyizinden direniş kaldı”, “Biz bu kaderi bozarız”, “Yaktığınız cadıların küllerinden doğduk”, “Kadını doğayı katleden kapitalist ataerkil sistem, İliç de senin suçun”, “Kadınların cesaretinin zekatı hepinizi cesur yapmaya yeter”, “Hayal ettiğim dünyadan asla vazgeçmem”, “Unutmayacağız, Affetmeyeceğiz, Hesap Soracağız! Ma rıhna nehna hon”, “Yasalar sokakta yazılır”, “Kadınlar yoksullaşıyor, sermaye zenginleşiyor”, “Yeni bir hayat kurmak için reislere ihtiyacımız yok! Biline…”, “Tabuları yıkarım, bulaşıklara karışmam” “Canım benim psikolojik sorunlarım var! Sadece sana karşı değil, tüm ataerkil sisteme karşı böyleyim!”, “Suç ittifakı, sermaye ve patriarka”, “Agrobay’dan Özak’a direnenler kazanacak”, “Eşitlik istediğimizi sananlar yanılıyor. Kim eşit olmak ister, katiller ve hırsızlarla”, “Döndük diye mücadeleden de dönmedik ya”, “Zincirlerimizden başka kaybedecek neyimiz var?”, “Tek adama karşı çok kadın”, “Kadınları değil, müteahhidi denetle”, “Kaderimin ağlarını şahsen kendim örerim”, “Dolapta zıkkımın kökü, sokakta isyan var”, “Hep kavgaydı yaşamımız”…
Bu sloganların yaratıcısı tüm kadın ve LGBTİ+lara selam olsun. Ve son sloganlarımız da, kadın ve LGBTİ+ları sosyal medya üzerinden linçleyenlere gelsin:
“Erkeklere makul bir mücadele borcumuz yok”, “Sana errrkek mi demeliyim yoksa sen mi gerçek ismini açıklamak istersin, toksik maskülen”, “Biz sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değiliz”, “İtaatkâr kadın isteyen ağlayarak günlüğüne yazabilir”…
