Baharın müjdesini verir nergizler. Tohumlar filizlenir, güneş yeniden doğar. İnsanla tabiat yeniden birleşir, canlanır her şey. Bunu en iyi hisseden gerilladır. Çünkü onlar yaşamlarını sürekli canlı kılar. Doğanın dondurucu soğuğuna, güneşin kızgın sıcaklığına aldırış etmeden; umutla, inançla, iradeyle ve mücadelesine olan kararlılığıyla yürür omuz omuza dağlarımızda.
Aramızdan ayrılmaları yüreğimizi acıtsa da kavgamızın orta yerinde toprağa düşenlerimiz, toprağı canlandırmakta, tohum olup filizlenmektedir.
Bizler düşmana karşı büyük bir ses olup, yolumuza ışık tutan yoldaşlarımızın izinden gideceğiz. Onların ardılları olarak bıraktıkları bayrağı devralıp zafere taşıyacağız. Tıpkı sınırlı bir yaşamı sınırsız bir davaya adayan Doğuş (Ferdi) yoldaş gibi.
Onunla tanışmamız hala capcanlı duruyor hafızamda. Erzingan’da tanışmıştık Doğuş’la. Yüzünde hafif bir tebessüm ve sıcak bir kucaklaşmayla selamlıyordu herkesi. O yoldaşlık sıcaklığı yüzüne yansıyordu adeta. Beraber faaliyete çıktığımızda çantalarımızda taşıdığımız gazetelerin ağır olduğunu söyler, ısrarla kendisi taşırdı. Köylere gittiğimizde köylülerle sohbet eder, köyde kim ne işle uğraşıyorsa koşar yardım ederdi. Kadınların sorunlarıyla ilgilenir, çözüm bulmaya çalışırdı. Doğuş, duruşuyla halkın büyük bir sevgisini kazanmıştı. Bir sorunumuz olduğunda fark eder, hemen yanımıza gelip konuşurdu. “Sorunu beraber halledelim” derdi. Asla umutsuzluğa kapılmazdı. Canın sıkkın olduğunda türküler söylerdi. Sazıyla sözüyle bizlerin şen-şakrak yüzü olmuştu. Doğuş yoldaşın diğer yoldaşlardan ayrı bir yeri vardı. Sürekli kendini yenileyen biriydi. Yağmur çamur, dağ-bayır demeden her yere giderdi. Yoldaşlarıyla bağı kuvvetli olup, sürekli iletişim halinde kalırdı. Temiz yüreğini hiç kaybetmeyen bir dağ gibi hep yanımızdaydı. Doğuş, umudun adı olup toprağa düştü. Onun ve diğer yoldaşlarımızın anılarını her yerde yaşatmalı, onların güçlü pratikleriyle geleceğe yol almalıyız. 12’ler onurun, inancın simgesi olup yüreklerimizde yaşıyor. Bizi kopmaz bağlarla bağlıyor devrime. Aliboğazı’nda cemre olup toprağa düşen 12 yoldaşımızı anıyoruz. Sözümüz olsun ki onların ardılları olarak bizlere bıraktıkları bayrağı zafere taşıyacağız.
Bir yoldaşı
