Zenginlik-Sefalet, Sefalet-Zenginlik Kim Milyoner Olmak İster?!

Aşağıdaki 2013 yılına ait Milyoner Dağılım tablosu gibi birçok tablo değişik adlarla hemen her yıl yayınlanıyor. Kapitalizmin nimetlerinden yararlanmanın mükafatı niyetine burjuva medyada gereken ilgiyi görüyor. Bir başarının ardından gerek duyulan sırt sıvazlama hesabından ve tabi ki başarısız olanları da kamçılama açısından.

Aktarılan doğrudan kapitalist ekonomi gerçekliğidir. 6 milyarlık dünya nüfusunun bir avuçluk dilimine denk gelen sayıda insanın milyoner olması ya da dünya zenginliğinin yüzde 1’in elinde toplanması başka bir yapıya ait değildir. Kapitalizm tam da bunun üzerine kuruludur. 6 milyar insanın kapitalist nimetlerden eşit biçimde yararlanması veya yaratılan zenginliği paylaşması kapitalist düzene terstir. Zenginlik ancak onu yaratanındır. Geriye kalan kesim; zenginliği yaratanın, bu zenginliği yaratmasında ve devamlılığını sağlamasında hizmet etmesi gereken kesimdir. Kapitalist sömürü düzeninde, ya sömüren ya da sömürülen olma durumu, kazanç elde etme ve gelir dağılımında eşitsiz gelişimi ön koşullar. Eşitsiz gelişim kişiler bazında olduğu gibi ülkeler bazında da geçerli bir durumdur. Zira eşitsiz gelişim, diğerlerinin geliş(e)memesine dayanır. Bu yanıyla kapitalizme özgü bir durumdur. Sermayenin tekelleşme süreci de bu durumun en bariz kanıtıdır.

Tablo dünya üzerinde tekleşmenin boyutunu gösterirken, aynı zamanda sınıfsal ayrışmanın, sınıflar arasındaki mevcut uçurumun açıldığına dair de fikir verir. Sömürü düzeni olarak nitelenen kapitalizmde burjuvazi ile proletarya arasındaki uçurum hiçbir zaman kapanmaz. Aksine, uzun çalışma saatleri karşısında, sürekli düşürülen ücretler proletarya’yı yoksullaştırırken, artırılan artı-değer sömürüsüyle burjuvazi zenginleşir.1998-2008 arası dönemde en zengin yüzde 1’lik dilimin geliri yüzde 60 artarken en yoksul yüzde 5’lik kesimin geliri hiç artmamıştır.

Zengin-fakir, ezen-ezilen yeni bir durum değildir, kapitalizmde farklı bir boyut kazanan, derinleşen bir durumdur. Bunu somut bir biçimde gösteren yukarıdaki tablo gibi verilerinde hemen her yıl açıklanmasının tek anlamı yok. Toplumun sınıfsal ayrışmasında her bir sınıf için farklı anlamlar taşıyor tablo.

Verileri inceleyen burjuvazi açısında listeye girenler ve girmeyenler arasında rekabet anlamına geliyor. Listeye girebilmek, listedekiler arasında olmak, zengin, en zengin olmak, burjuvazinin aşırı kör hırsıyla eş anlamlıdır. Bu daha fazla artı-değer sömürüsünde anlamını bulur. Burjuvazi milyoner, milyarder olma hülyası içinde koştururken, doğrudan kapitalist toplum düzenin de bu olduğunu savunur. Listeye girenler listede kalma, giremeyenlerin de listeye girme hırsı rekabeti kızıştırır, burjuvaziyi kamçılar. Bu döngü içinde kapitalizmin sömürü çarı sürekli döndürülür.

Orta burjuvazi, küçük burjuvazi açısında bir gün milyoner olma hayali ya da umudu anlamına gelir tablo. Bu umut, kapitalist ekonomi içine çeker onları ve en keskin düzen savunucusu yapar. Büyük burjuva olma, ipleri elinde tutma düşüncesi, kapitalist düzeni ön kabulünün ürünüdür. Bu ön kabulü de reddetmez, büyük burjuvaziyle girdiği rekabette ezile ezile kürek çekmeye devam eder.

Proletarya veya ezilen emekçi sınıflar açısından tablonun anlamı açıktır; yoksulluk ve açlık. Fakat, kapitalizm ezilen, sömürülen kitleye, kendi nimetlerinin cezp ediciliğini, (zenginliği) sunar, riyakarca, onlarında zengin olabileceğini söyler. Seçkin örneklerin hikayeleri anlatılır; Limon satıcılığından, Holdinge (Sakıp Sabancı), Mahalle bisküviciliğinden, fabrikatörlüğe (Ülker Grubu) şeklinde. Ve yine en doğru sistemin kapitalist sistem olduğu daima dikte edilir.

Gerçek, tüm gizlemelere, süslemelere rağmen kapitalist düzenin bir sömürü düzeni olmasıdır. Tablonun aktardığı, ekonomik krize rağmen, milyoner sayısındaki artış, emekçi yığınların daha çok sömürüsü üzerinden sağlandığıdır.

Durum bu kadar açık ve nettir; “Zenginlik sefaleti yaratır” (Marx) ve sefalet üzerinden zenginlik artar.

Kaynak: Credit Suise Global Welth Report (aktaran:14 Elim 2013-Radikal)