1Mayıs işçinin, emekçinin, sömürülen halkın, ezilen köylünün bayramıdır ama o gün ne biz halk gençleri için nede işçiler için bir bayram değildi. 1 mayıs gününden bahsetmek gerekirse her yer her köşe başı gözlerinde korku, tedirginlik, inançsızlık olan katil polislerle doluydu toplamda 39 bin tane bu rakam bile bizim devlete ne denli korku saldığımızın bizden ne denli korktuklarının bir göstergesidir.
Onlar korkmaya sabah erkenden başladılar. Saat 07.00’de başladı çevirmeler müdahaleler, kitlenin toplanması hedeflenen parklar o saatler de tutuldu metrobüsler çalışmadı korku-olağanüstü hal olduğu çok açıktı. Saat 10.00’da çatışmalar şiddetlendi, akın akın işçi, emekçi halk genci akıyordu alanlara barikatlara. O zaman bir başkaydı düşmanın gözlerinin içindeki korkuyu görmüştük.
Halk geziden sonra ilk 1 Mayıs’ına-çatışmasına tüm hızıyla devam ediyordu benim örgütlü olarak katıldığım ilk 1 Mayıs’tı. Ayrıca
heyecanlıydım nerde ne yapılması gerektiğini biliyordum, düşmanı tanıyordum, onların bize hangi gözle baktığını biliyordum. Bu beni çatışmaya, mücadeleye daha fazla teşvik ediyordu, Gezinin ilk başlarında içimde polise karşı acıma duygum vardı, lakin düşmanı tanıdıkça okudukç,a öğrendikçe bilinçlendikçe kaybolmuştu içimdeki acıma duygusu.
Saat 12.00 Gaz bulutlarının içinde, atmosfer güzel, bir yerden bulduğum deniz gözlüğü gözümde, yüzüm kapalı, yan yana direnen birbirini tanımayan ama hedefleri barikatı aşmak olan yüzlerce kişi olanca gücüyle omuz omuza çatışıyordu. Düşman bizi bu dayanışmada gördükçe korkuyor, hafif hafif geri çekiliyordu, bizleri engellemek için yollara koydukları mavi demir bariyerleri artık bizim barikatımızın bir parçası olmuştu. Milim milim ilerliyor düşmana göz dağı veriyorduk.
Aşırı gaz soluduğumdan kaynaklı 3-4 kere bilincimi kaybetmiştim, kusmuştum ama bunlardan sonra yılmadan tekrar mücadeleye başlamıştım. 2-3 saat geçmişti içimdeki devrimci irade mücadeleye ilk zamanki gücüyle devam etmek istiyordu ama vücudum yorulmuştu bitap düşmüştü. Biraz daha dayanabilirdim tam o sırada düşman 2-3 yerden son gücünü kullanarak iyice bastırmış ve sıkıştırmıştı biz dikkatli ve düzenli bir şekilde geri çekiliyorduk. Örgütlü olmanın verdiği bir avantaj vardı elimizde, geride kimse düşmana bırakılmamalı, gözaltı olmamalıydı geride kalan yoldaşları bulmak için döndü yoldaşlar, gaz bulutlarının içine. Ve yoldaşlar kısa süre içerisinde bulundu ve hızla ve sloganlarla geri çekildik, savaş alanı gibi olan ortamdan uzaklaşırken düşmana kayıp vermemek ve düşmana da iyi bir darbe vurmanın sevinci vardı içimizde.
Bilinçli ve disiplinli halkın gücünü anlamış halkı ,bilinçlendirmenin önemini güzel bir pratikle pekiştirmiş oldum. ”Bilinçli Bir Halkı Hiçbir Kuvvet Yenemez’.
(Liseli Bir YDG’Lİ)
